غیبت مرموز رابرت مالی در جلسه ویژه؛ مذاکرات فوق‌محرمانه‌ای در جریان است؟
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۷۵۶۴۶
اولین جلسه محرمانه دولت جو بایدن برای تمامی سناتورها با محوریت ایران روز سه‌شنبه ساعت چهار عصر به وقت واشنگتن برگزار شد؛ اما این جلسه یک «غایب» مهم داشت و آن «رابرت مالی»، فرستاده ویژه آمریکا در امور ایران بود. بر اساس این گزارش به جای رابرت مالی معاونش آبرام پالی، وندی شرمن را همراهی کرد و همین منبع ادعا کرد که مالی به مرخصی دو روزه رفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در جلسه روز سه‌شنبه قرار بود که صرفا راجع به مساله ایران صحبت شود و اسناد محرمانه طبقه‌بندی شده در اختیار سناتورها قرار بگیرد. همچنین پولیتیکو پیش‌بینی کرده بود که با توجه به اختلاف‌نظرها این جلسه با تنش همراه شود. در عین حال یکی از مهمترین محورهایی که درباره ایران وجود دارد، بحث مذاکرات هسته‌ای است. این در حالی است که در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، تصمیم گرفته شد که برای تسریع در روند بوروکراتیک و اهمیت مساله ایران نماینده ویژه‌ای درباره مسائل ایران تعیین شود. دو نماینده پیش از رابرت مالی این سمت را عهده‌دار شده بودند؛ برایان هوک و الیت آبرامز. مالی مستقیما مساله ایران را کنترل می‌کند و مذاکرات هسته‌ای توسط وی هدایت می‌شود. این مقام همچنین در چند جلسه استماع نمایندگان در خصوص ایران در کنگره آمریکا حضور پیدا کرده است.
جلوگیری از افزایش تنشاما معمای بزرگ این است که چرا در جلسه‌ای که پس از چند ماه انتظار از سوی سناتورها و با برنامه‌ریزی قبلی برگزار می‌شود، مهمترین شخص مرتبط با موضوع ایران یعنی رابرت مالی حضور پیدا نکرد. پولیتیکو درباره دلیل غیبت وی نوشته مالی در مرخصی دو روزه به سر می‌برد؛ دلیلی که چندان عقلانی به نظر نمی‌رسد و شاید بیشتر توجیهی برای عدم‌حضور فرستاده آمریکا در امور ایران در این نشست باشد. عدم‌حضور مالی در این جلسه را می‌توان برپایه دو سناریو تحلیل کرد؛ اول آنکه در ماه‌های اخیر حساسیت‌ها و انتقادات از سوی سناتورها در خصوص سیاست خاص راب مالی در ارتباط با ایران افزایش یافته و به طور مشخص انتقادات در واشنگتن در دوره ناآرامی‌های داخلی ایران از مالی بیش از پیش بالا گرفته است.لذا با توجه به شرایط ملتهب موجود در واشنگتن، دولت جو بایدن برآورد کرده که این جلسه پرتنش خواهد بود و حضور فرستاده ویژه‌اش در امور ایران ممکن است بر تنش‌ها بیفزاید؛ بنابراین ترجیح داده‌اند مالی در این جلسه شرکت نکند.
مذاکرات فوقمحرمانهاما سناریوی دیگر درباره حضور نیافتن مالی به این مساله بازمی‌گردد که شاید مذاکرات فوق محرمانه‌ای در ارتباط با ایران در حال برگزاری باشد اما چون این جلسه قرار است محرمانه بماند و نمی‌خواهند آن را علنی کنند، به سناتورها گفته‌اند که مالی به مرخصی دو روزه رفته است. این مرخصی ساختگی هم با این هدف بوده که محرمانگی مذاکرات احتمالی درباره ایران حفظ شود و هم اینکه دیگر محل سوال و جواب از مالی باقی نماند. این شیوه از عدم‌حضور یک مقام در یک جلسه مهم را در خصوص سفر هنری کیسینجر در مقام مشاور امنیت ملی دولت نیکسون به چین جهت نهایی کردن دیدار نیکسون و مائو برای دور زدن نهادهای درون دولت و نهاد قانون‌گذاری نیز شاهد بودیم.
غیبت خبرسازعدمحضور مالی در جلسه اخیر بین مقامات ارشد دولت بایدن و سناتورها فقط برای «دنیای‌اقتصاد» جای سوال نبود، بلکه این موضوع انقدر اهمیت داشت که معاون سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخ به یک خبرنگار که پرسید آیا چیزی در پشت صحنه یا آشکارا در مورد برجام در جریان است، فرستاده مالی کجاست؟ آیا او در حال انجام مذاکره با امضاکنندگان توافق یا چیز دیگری است و اینکه آیا می‌توانید ما را در این زمینه به روز کنید؟ گفت: «همان‌طور که می‌دانید رئیس‌جمهور بایدن کاملا متعهد است که ایران هرگز به سلاح هسته‌ای دست پیدا نکند و همان‌طور که بارها گفته‌ایم ما معتقدیم دیپلماسی بهترین راه برای رسیدن به این هدف است. اما در حال حاضر چیزی برای اعلام یا به اشتراک گذاشتن در این زمینه نداریم.» این توضیحات مقام آمریکایی هیچ ربطی به پرسش خبرنگار نداشت و مشخص است که وی نمی‌خواسته در این زمینه توضیحی ارائه دهد.
همچنین جیسون برادسکی، پژوهشگر مطالعات ایران در موسسه خاورمیانه نیز بخشی از گزارش پولیتیکو مبنی بر اینکه رابرت مالی در جلسه محرمانه حضور نخواهد داشت، بازنشر کرده و نوشته است: مالی کجاست؟ برخی از کاربران اسرائیلی نیز در زیر این پست نوشته‌اند امیدواریم مرخصی مالی بیشتر و برای همیشه باشد. بنابراین حضور نیافتن مالی در این جلسه به عنوان کسی که پرونده ایران را به طور مستقیم تحت نظر دارد، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این در حالی است که اخیرا رابرت مالی فعالیت زیادی در فضای مجازی و رسانه‌ای نیز ندارد؛ آخرین فعالیت وی در فضای مجازی به توییتش درباره محکومیت دو محکوم به اعدام در ایران مربوط می‌شود که در تاریخ پنجم ماه مه بوده است. همچنین در حوزه رسانه نیز آخرین خبرها درباره مالی به بازه زمانی یک ماه گذشته یا بیشتر مربوط می‌شود.بنابراین این سکوت و بی‌خبری از فرستاده مالی نیز جای بحث دارد. آیا مالی در حال مذاکرات پشت پرده است که فعلا به سکوت خبری روی آورده یا ماجرا چیز دیگری است؟
منبع: خرداد
کلیدواژه: رابرت مالی احیای برجام رابرت مالی عدم حضور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۷۵۶۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ظریف: یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود / اعراب منطقه و اسرائیل به همین دلیل با برجام مخالف بودند؛ نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند / خیال می‌کنیم اگر در روندی شرکت نکنیم شکل نمی‌گیرد / در کاسپین این اشتبا
به گزارش صدای ایران از انتخاب،محمدجواد ظریف می‌گوید در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند.
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران در سلسله نشست‌های چهلمین سال تاسیس انتشارات اطلاعات و در نشست اول آن با عنوان «ژئوپلیتیک خلیج‌فارس» به سخنرانی پرداخت که مهمترین اظهارات او به نقل از جماران به شرح زیر است:
دنیا گرفتار چالش شناختی است.
خطا‌هایی که بعضا صورت می‌گیرد به دلیل شناخت و ادراک نادرست است.
دوستان ما در جنوب خلیج فارس ادراک خود را اصلاح می‌کنند و ما در اصلاح این ادراک تا حدودی عقب هستیم.
هنوز این تفکر غلط خرید امنیت در این کشور‌های عربی وجود دارد البته ان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که نمی‌توانند با وابستگی به یک قطب برای خود امنیت تامین کنند.
کویت قبل از اینکه به کشتی‌های خود پرچم امریکا بزنند پرچم شوروی را نصب کرده بودند
این کشور‌ها این مشکل ادراکی را کماکان دارند که باید امنیت را خرید و نخستین آنها صدام بود. آنها تلاش کردند امنیت را با کمک صدام بخرند.
یکی از رهبران کشور‌های حاشیه خلیج فارس شخصا به آقای روحانی گفتند که ما ۷۵ میلیارد دلار به صدام پرداخت کردیم.
زمانی که ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت و طارق عزیز گفت تا مذاکره صورت نگیرد، آتش بس صورت نمی‌گیرد، دبیرکل وقت سازمان ملل به وزیرخارجه وقت دولت ریگان زنگ زد و او به دبیرکل جواب داد که ما در مهرماه که به نیویورک بیاییم با شما در این باره گفتگو خواهیم کرد. می‌دانید که تاریخ را نمی‌توان فراموش کرد.
وقتی این شرایط پیش امد دبیرکل به پادشاه وقت سعودی زنگ زد و ملک فهد در تماس با صدام، او را به پذیرش آتش بس متقاعد کرد. پادشاه وقت به صدام می‌گوید: «غرور ایرانی را زیر پا نگذار.» عربستان در ان زمان این فهم را داشت که نمی‌تواند کاملا به صدام اعتماد و تکیه کند، اما در عمل متفاوت هم عمل می‌کرد.
وقتی سیاست خرید امنیت از عراق شکست خورد، این کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس برای خرید امنیت به سراغ شوروی و امریکا رفتند.
همین کشور‌ها امروز برای خرید امنیت به سراغ اسراییل رفتند و متوجه نیستند که اسراییل در تاریخ خود از هیچکس حمایت نکرده و حتی به امریکایی‌ها در مذاکرات آزادی گروگان‌ها لگد زده اند. اسراییل در تاریخ تقلبی خود به هیچکس رحم نکرد. این اشتباه شناختی کنار نرفته است.
زمانی که آرامکو را تیر غیب زد، سعودی‌ها انتظار حمایت از آمریکا داشتند و حالا هم به دنبال خرید امنیت از اسراییل هستند
اشتباه ادراکی دوم ما و اعراب این است که فکر می‌کنیم امریکا به دنبال گسترش حضور خود در منطقه است، اما امریکا به انتقال حضور و نفوذ به خارج از این منطقه است.
امریکا دیگر قدر قدرت نیست. ما قدرت بزرگ داریم، اما هژمون نداریم. در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند.
امریکا در حال برون سپاری تامین امنیت به اسراییل است و کشور‌های عربی منطقه که به دنبال عادی سازی رابطه با اسراییل هستند باید بدانند که دیر یا زود قربانی تامین منافع اسراییل خواهند شد
اشتباه ادراکی سوم که به ما هم بازمی گردد این است که اگر با چیزی مخالفت کردیم و، چون خود را مرکز مشروعیت عالم می‌دانیم اگر به چیزی مشروعیت ندهیم جنبه اجرایی و عملیاتی پیدا نمی‌کند. در کاسپین این اشتباه را مرتکب شدیم و در مذاکرات شرکت نکردیم و بستر دریا را در غیاب ما تقسیم کردند.
عدم حضور به معنای عدم شکل گیری از ترتیبات امنیتی خلیج فارس نیست بلکه به معنای عدم تامین منافع شما است. مگر جلوی طالبان را توانستیم بگیریم؟ خیر؛ از روند مذاکره حذف شدیم. همین قاعده درباره مسیر‌های مواصلاتی هم هست که از این مسیر‌ها دور ماندیم و بعضا حذف هم شدیم.
در دنیای کنونی هم امریکا نمی‌تواند با وتو در شورای امنیت، مانع از قدرت مقاومت مردم غزه شود. جنگ اسراییل با مردم غزه هفت ماه است که ادامه پیدا کرده، اما جنگ اسراییل با کشور‌های عربی شش روزه تغییر کرده است. آمریکا نمی‌تواند تصمیم گیری‌ها را وتو کند و این را دنیا و مردم و افکار عمومی این را ثابت کرده اند.
دو مبنای بازدارندگی، نصر خدا و قدرت مردم هستند.
مهمترین کاری که می‌توانستیم پس از جنگ غزه بکنیم این بود که پیشنهاد توافق منع تجاوز به کشور‌های منطقه داده و کنش ایران هراسی را نابود کنیم
تصویر ترسناک ساختن از ایران، هدف اسراییل است و ما هم نباید در این تله بیفتیم.
این اشتباه ادراکی ما که خیال می‌کنیم اگر در روندی شرکت نکنیم شکل نمی‌گیرد اشتباه است. تصور نکنیم اگر fatf را نپذیرفتیم تنبیه نمی‌شویم و با تبعات ان روبه رو نمی‌شویم
دنیای امروز هرروز در حال تغییر است و ما هم هرروز باید فکر خود را نو کرده و تفکر جهان دو قطبی را کنار بگذاریم و واقعیت‌ها را ببینیم
بسیاری از انگاره‌های ما درباره نظم جهانی و حتی مردم خودمان غلط است
همسایه‌ها برای ما فرصت هستند.
مردم برای ما فرصت هستند نه تهدید. به فرصت، امکان بالندگی بدهیم
جاده کندوان یک طرفه شد